Język programowania wysokiego poziomu C++. Programowanie strukturalne

W drugiej połowie lat 60. Ken Thompson, będąc kierownikiem projektu, opracował
w firmie Bell Telephone nowy język programowania wysokiego poziomu.
Z założenia miał być przeznaczony do tworzenia oprogramowania dla powstającego
właśnie systemu operacyjnego UNIX. Powstawał na podstawie
wcześniejszego języka BCPL i nosił nazwę B. Początkowo był przeznaczony
do pracy na komputerze PDP-7, mogącym przetwarzać do 8192 słów 18-
-bitowych.
Na przełomie lat 60. i 70. nowy język został przystosowany do pracy na platformie
sprzętowej o nazwie PDP-11 i pamięci operacyjnej 24 kB. Zajmował się
tym Dennis M. Ritchie, który zmodernizowaną wersję nazwał New B, a w 1971
roku po raz pierwszy dla kolejnej wersji użył nazwy C. Pierwotnie C był stosowany
przede wszystkim jako język programowania systemowego, a dopiero
z czasem stał się językiem ogólnego zastosowania (takim jak np. Pascal).