Wydawnictwo Exemplum

PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE A ZAGADNIENIA ODWROTNE
Sławomir Rosolski
 
Z Przedmowy
 
Publikacja Sławomira Rosolskiego Projektowanie architektoniczne a zagadnienia odwrotne zwraca uwagę na istotne zmiany, jakie zaszły w dziedzinie projektowania architektonicznego na przełomie XX i XXI wieku spowodowane rozwojem nauki, techniki i technologii. Projektowanie w technice i technika systemów, będąc najbardziej rozwiniętymi dziedzinami projektowania, dysponują szeregiem zweryfikowanych w praktyce procedur, opartych na metodach operacyjnych i optymalizacji wielokryterialnej. Wiele elementów i cech charakterystycznych tych metod wywarło i wywiera w dalszym ciągu wpływ na teorię projektowania architektonicznego. W tym należy dopatrywać się rodowodu ciągle żywej tendencji w architekturze od przechodzenia na wzór projektowania w technice, do projektowania usystematyzowanego, częściowo zautomatyzowanego, z wykorzystaniem programów symulacyjnych i diagnostycznych. Stąd cenne poszukiwania autora książki na polu technicznie zbieżnym temu procesowi.
(...) Działania inwestycyjne w budownictwie powinny być zgodne z wymaganiami równowagi ekologicznej i energetycznej z otoczeniem, co znajduje swój wyraz w aktualnym podejściu do projektowania, budowy i eksploatacji budynków. Jest to również priorytet w polityce energetycznej i ekologicznej wielu krajów (...).
Ważne będą nowe kierunki tj. architechnologia oraz klimatyka budynków. Będą to więc interdyscyplinarne dziedziny wiedzy, integrujące osiągnięcia nowoczesnej architektury, technologii budowlanej i techniki instalacyjnej z fizyką budowli, ekologią, klimatologią i ekonomią – tworzące racjonalne podstawy systemowego projektowania budynków, będących materialnym wyrazem realizacji idei zrównoważonego rozwoju. Będą to budynki zapewniające we wnętrzach komfort klimatyczny, przyjazne środowisku naturalnemu – a więc proekologiczne (green buildings), energooszczędne, pasywne, a nawet „inteligentne”. Prekursorskim opracowaniem tak ujętych zagadnień racjonalnego projektowania obiektów budowlanych i ich skupisk jest monografia Olgyaya wydana w Nowym Jorku w 1963 roku. Natomiast termin „architechnologia” (architechnology) został prawdopodobnie użyty po raz pierwszy w roku 1984 przez McIntyrego i Sterlinga na Konferencji w Sztokholmie.
(...) W książce tej jako pewną wartość należy uznać rozbudowaną i uzasadnioną licznymi aplikacjami własnymi tezę, którą autor udowodnił i udowadnia przez kilkanaście już lat od czasu upublicznienia rozprawy doktorskiej. Teraz po latach jest bardziej wartościowa, została wzbogacona nowym spojrzeniem bazującym na nowej praktyce projektowej związanej z zastosowaniem projektowania odwrotnego. Niniejszą Przedmową chciałem zwrócić uwagę Czytelnikowi, iż ma w ręku istotne i aktualne studium, wyznaczające kolejne poszukiwania nowych aspektów teorii projektowania.